نشان تجارت - هدی کاشانیان: «فرامرز اصلانی» خواننده و آهنگساز محبوب ایرانی در سبک پاپ بود. او متولد تیرماه ۱۳۳۳ بود و تحصیلات خود را در خارج از کشور گذارند و سپس به ایران بازگشت، اما پس از انقلاب اسلامی دوباره خاک ایران را ترک کرد و در انگلستان به فعالیتهای هنری خود ادامه داد.
این خواننده، آهنگساز و ترانهسرای محبوب ایرانی، با تلفیق موسیقی پاپ غربی و شعر فارسی، آثاری ماندگار از خود به یادگار گذاشت. اصلانی دو هفته پیش، در صفحه اینستاگرام خودش، خبر ابتلا به سرطان خود را اینطور اعلام کرده بود: «همانند یک مسافر در این راه پیچیده، من نیز سایه لمس سرطان را ملاقات کردهام؛ بنابراین اعلام میکنم که قصد دارم باقیمانده این سال را به درمان و مراقبت از روحیهام اختصاص دهم.»
فرامرز اصلانی در ۲۲ تیر ۱۳۳۳ در خیابان پاستور تهران متولد شد. پدرش، حسین اصلانی، نوازنده تار و سهتار بود و مادرش، مهین تفضلی، صدای زیبایی داشت و به خوانندگی علاقهمند بود. فرامرز در خانوادهای هنرمند بزرگ شد و از کودکی با موسیقی آشنا بود. خانه آنها مهمان اهالی هنر و موسیقی مانند پرویز یاحقی، برادران ملک، علی تجویدی، رحیم معینی کرمانشاهی، رهی معیری و غلامحسین بنان بود. او از پنج سالگی نواختن تار را نزد پدرش آغاز کرد و در دوران نوجوانی به گیتار نیز علاقهمند شد. والدینش میخواستند که حقوق بخواند، چون پدر او حقوق خوانده بود و حقوقدان بود. فرامرز اصلانی پس از گذراندن دوره دبیرستان در ایران، در سال ۱۳۵۲ برای ادامه تحصیل به انگلستان رفت و در رشته روزنامهنگاری در دانشگاه لندن مشغول به تحصیل شد. در سال ۱۹۷۵ به ایران بازگشت و فعالیت خود را در یکی از روزنامههای انگلیسیزبان به نام تهران ژورنال (Tehran Journal) وابسته به موسسه اطلاعات آغاز کرد. او در دوران دانشجویی، نوازندگی گیتار را به صورت حرفهای آغاز کرد و گاه به خوانندگی نیز میپرداخت. او در سال ۱۳۵۴ اولین آهنگ خود را با نام «دلم واسه تو تنگ شده» منتشر کرد. فرامرز اصلانی در سال ۱۳۵۷، به همراه خانوادهاش ایران را ترک کرد و در انگلستان سکونت گزید و در آنجا بهطور همزمان فعالیتهای رسانهای و موسیقایی را پی گرفت.
فرامرز اصلانی دو بار ازدواج کرده بود. او از همسر اولش دو دختر دارد. وی در ازدواج دومش سالها پیش با خانمی به نام مرجان ازدواج کرد. همچنین فرامرز اصلانی دو دختر به نامهای فدرا و رکسانا دارد. فدرا و رکسانا نیز مانند پدر در زمینه موسیقی فعالیت میکنند.
فرامرز اصلانی در یکی از مصاحبههای خود گفت: «چون از کودکی به شعر و موسیقی علاقهمند بوده است پس به سراغ این راه رفت و اگر او مثلاً به جای این که زنده یاد بنان را ببیند یا زنده یاد یاحقی را در منزل پدری خود میدید مثلاً یک استاد نقاشی دیده بود شاید الان نقاش شده بود!»
اصلانی به موسیقی علاقه وافری داشت، موسیقی عاشقانه. ایتالیایی، فرانسوی و اسپانیولی. گاهی نه تنها زبان، بلکه حتی نام برخی را آهنگها را نمیدانست، اما از شنیدن موسیقی آنها لذت میبرد. به موسیقی کلاسیک هم علاقه داشت و کارهای ویوالدی، آلبینونی و راخمانینوف را عاشقانه گوش میداد. البته از نظر او در موسیقی اسپانیولی هم که سرآمد همه، پاکو د لوچیا است.
فرامرز اصلانی با تلفیق موسیقی پاپ غربی با شعر فارسی، سبکی منحصر به فرد در موسیقی ایران خلق کرد. صدای گرم و دلنشین او، نوازندگی ماهرانه گیتار و تعلق خاطر او به اشعار کهن فارسی، آثاری ماندگار از او در موسیقی ایران به یادگار گذاشت. اصلانی علاوه بر خوانندگی و آهنگسازی، در زمینه ترانهسرایی نیز فعالیت داشت. اصلانی آثار ویگن، فرهاد، ابی و داریوش را میپسندید. او در آلبوم رومی با داریوش همکاری داشته است. همچنین او ترانههای بسیاری برای خوانندگان دیگر نیز سروده است. همچنین او در چند فیلم و سریال نیز به عنوان بازیگر حضور پیدا کرد. از جمله فیلمهای مشهور او میتوان به «ترن» (۱۳۵۷) و «سایههای بلند» (۱۳۷۶) اشاره کرد.
• دلمشغولیها
• به یاد حافظ
• روزهای ترانه و اندوه
• معشوق همینجاست
• خط سوم
• نیمهشب تا بامداد
در سال ۱۳۹۷ گزیدهای از ترانههای اصلانی در قالب کتاب روزهای ترانه و اندوه: گزینه ترانههای فرامرز اصلانی توسط نشر کولهپشتی منتشر شد.
فرامرز اصلانی در اسفندماه ۱۴۰۲ در پستی اینستاگرامی به زبان فارسی و انگلیسی نوشت: «همانند یک مسافر در این راه پیچیده، من نیز سایه سرطان را لمس کردم؛ بنابراین اعلام میکنم که قصد دارم باقیمانده این سال را به درمان و مراقبت از روحیهام اختصاص دهم. با هر سپیدهدم، قلب من شجاعت بیشتری پیدا میکند و جان را با اندیشه و انرژی بیشتری برمیانگیزد تا گامی در مسیر بهبودی بردارم».
او در بخش دیگری از این نوشته آورده است: «پس عزیزانم، من قول میدهم که آسمانی از سفر خود را به عنوان یک مسافر در این آبهای ناشناخته همراه با شما به اشتراک بگذارم، با وعده دوباره ملاقات زیر آغوش تابش نور در سپیدهدم در سال ۱۴۰۳».
فرامرز اصلانی در یکم فروردین ۱۴۰۳ در سن ۷۰ سالگی در لندن به دلیل بیماری سرطان درگذشت و جامعه موسیقی و طرفدارانش را در غم فرو برد.